Po zakończeniu I wojny światowej i odrodzeniu się państwa polskiego, w Tarnowie na terenie byłych koszar CK stworzono 57 pułk piechoty, który był już w strukturach Wojska Polskiego. Na przełomie 1918/1919 roku doszło do przeformowania jednostki na 13 pułk piechoty. Kilka miesięcy później jednostka zyskała nowe miano 16 Pułku Piechoty Ziemi Tarnowskiej. 16pp składał się z III batalionów.
W latach 1919-1920 w walce z Ukraińcami i Rosjanami 16 pułk piechoty zasłynął między innymi walcząc w rejonie Dawidowa, Murowa i Krasnego (Dawidów 22 V 1919, Murowa 28 V 1920, Krasne-Mogiła 6 IX 1920). Te 3 nazwy miejscowości zwycięskich walk umieszczone są na odznace pułkowej 16 Pułku Piechoty Ziemi Tarnowskiej.
Kiedy w 1939 roku w pierwszych dniach września 16pp walczył w obronie południowo-zachodniej granicy II RP z oddziałami nieprzyjacielskiego Wehrmachtu w rejonie Pszczyny i Ćwiklic, pod naciskiem oddziałów pancernych wojsk Rzeszy zdziesiątkowany musiał się wycofać, w taki sposób, aby maksymalnie opóźnić natarcie wroga w głąb kraju. Bitwa pszczyńska okupiona była wielkimi stratami po stronie polskiej. W czasie wojny obronnej pułkiem dowodził ppłk Rudolf Matuszek, cały pułk wchodził w skład 6 DP, pod dowództwem gen. Bernarda Monda, a tym samym w struktury zbrojne „Armii Kraków” pod dowództwem gen Szyllinga. Rozbite, czasami nawet kilkuosobowe grupy żołnierzy, które przedzierały się z rejonu Śląska na wschód kraju w rejon Narola (gdzie doszło do rozformowania zgrupowania), po 17 września 1939 roku zostały wyłapywane w dużej mierze przez czerwonoarmistów i zamykane w obozach lub mordowane na miejscu, w ramach zemsty za niepowodzenia i klęskę na froncie polskim w 1920 roku. Tak działo się z polskimi jeńcami z rozbitych oddziałów z całej Polski, którzy trafili w ręce Rosjan. Wielu wojskowych z 16 pp. zostało straconych w 1940 roku w Katyniu czy innych miejscach na „nieludzkiej ziemi”. Ci, którym udało się wydostać i ujść z życiem z pola walki czy z niewoli, zasilili szeregi powstającej armii na zachodzie lub zgrupowania podziemia w okupowanym kraju. Wstępowali oni do różnych organizacji konspiracyjnych – SZP, ZWZ potem do AK i WIN-u.
Obecnie wiadomo, że sztandar 16pp jest w posiadaniu Instytutu im. gen. Sikorskiego w Londynie. Sztandar ten został przekazany pułkowi 29 maja 1927 roku przez Prezydenta II RP Ignacego Mościckiego. Fundatorami sztandaru była ludność z okolicznych miejscowości, sam wzór został zatwierdzony już w Dzienniku Rozkazów MSWojsk. w 1925 roku nr 19 poz.202. Dzień Święta Pułkowego przypadał na 28 maja – rocznica walki pod Murową.
Cześć i Chwała Obrońcom Ojczyzny.
